ایمانی، الف.، و باقری، ب. (1394). اثربخشی بازیدرمانی و قصهدرمانی بر پایۀ آموزش مؤلفههای هوش هیجانی بر مهارتهای اجتماعی به کودکان 5-7 سال نیمهشنوای مشهد. دومین همایش علمی پژوهشی علوم تربیتی و روانشناسی آسیبهای اجتماعی و فرهنگی ایران، قم: مرکز مطالعات و تحقیقات اسلامی سروش حکمت مرتضوی.
بوربا، م. (2010). پرورش هوش اخلاقی. ترجمۀ ف. کاوسی (1390). تهران: رشد.
پشتدار، ع. م. (1386). قصهگویی خلاق و اهداف آموزشی. تهران: اعتماد.
پلویسکی، آ. (2006). قصه و قصهگویی در خانه و خانواده. ترجمۀ م. رحماندوست (1385). تهران: مدرسه.
حقوق کودکان و نوجوانان در جمهوری اسلامی ایران، مصوب بیست و یک مهر هزار و سیصد و نود و دو (مشتمل بر 37 ماده و 17 تبصره به شمارۀ 44608/10)
درنجفی شیرازی، م.، علیاکبری، م.، و علیپور، ا. (1393). اثربخشی قصهگویی بر مؤلفههای هوش اخلاقی کودکان دختر پیشدبستانی در شهر اصفهان. شناخت اجتماعی، 2 (6)، 33ـ43.
رهنوردبخشایش، م.، و عزیزی، م. (1396). تأثیر قصهدرمانی شناختی رفتاری بر هوش هیجانی و پرخاشگری دانشآموزان ابتدایی. ششمین کنگرۀ انجمن روانشناسی ایران، 325ـ331.
صادقی، ح.، و مسائلی، ا. (1387). رابطۀ رشد اقتصادی و توزیع درآمد با روند فقر در ایران با استفاده از رویکرد فازی. رفاه اجتماعی، 28، 151ـ172.
صیادی، گ.، گل محمدیان، م.، و رشیدی، ع. (1396). اثربخشی طرحوارۀ درمانی بر احساس حقارت دختران نوجوان خانوادههای طلاق. پژوهشهای روانشناسی بالینی و مشاوره، 7 (1)، 89 ـ100.
قوام، ا.، و قبول، ا. (1386). بررسی عقدۀ حقارت در شخصیت بوسهل زوزنی بر اساس روایت بیهقی. ادب‌پژوهی، 1، 49ـ 68.
کیا کمال، ب. (1390). قصه و داستان در کتابهای درسی و کمکدرسی آلمان. پژوهشنامۀ ادبیات کودک و نوجوان، 42، 67ـ76.
مارشال ریو، ج. (2010). انگیزش و هیجان. ترجمۀ ی. سیدمحمدی (1397). تهران: ویرایش.
محمدی سیرت، ف. (1395). اثربخشی آموزش هوش هیجانی به روش قصهگویی بر کاهش کمرویی و ارتقای مؤلفههای هوش هیجانی دانشآموزان دختر دبستانی. پایاننامۀ کارشناسی ارشد، رشتۀ راهنمایی و مشاوره، دانشگاه الزهرا.
همایی، ر.، کجباف، م. ب.، و سیادت، س. ع. (1388). تأثیر قصهگویی بر سازگاری کودکان. مطالعات روانشناختی، 2 (5)، 133ـ149.
هویدا، ر.، و همایی، ر. (1389). تأثیر قصههای قرآنی بر هوش هیجانی کودکان. مطالعات تربیتی و روانشناسی، 11 (1)، 61ـ76.
Angus, L., Levitt, H., & Hardthe, K. (1999). The narrative processes coding system: research applications and implications for psychotherapy practice. Journal of Clinical Psychology, 55(10), 1255-1270.
Bahrami, M. A.,
Asami, M.,
Fatehpanah, A.,
Dehghani Tafti, A., &
Ahmadi Tehrani, G. (2012).
Moral intelligence status of the faculty members and staff of the Shahid Sadoughi University of Medical Sciences of Yazd.
Journal of Medical Ethics and History of Medicine,
5 (6), 81-95.
Bhan, S., & Farooqui, Z. (2013). Social Skills Training of Children with Learning Disability. Disability, CBR and Inclusive Development, 24 (2), 54-63.
Desocio, J. E. (2005). Assessing self-development through narrative approaches in child and adolescent psychotherapy. Journal of Child and Adolescent Psychiatric Nursing, 18 (2), 53-61.
Drigas, A., S., & Papoutsi, C. (2018). A New Layered Model on Emotional Intelligence. Behavioral Sciences, 8 (45), 1-17.
Frederickson, N., Petrides, K. V., & Simmonds, E. (2012). Trait emotional intelligence as a predictor of socioemotional outcomes in early adolescence. Personality and Individual Differences, 52(3), 323-328.
Gardner, H. (2000). Intelligences reframed: multiple intelligences for the 21st century. New York Basic.
Goleman, D. P. (1995). Emotional intelligence: Why it can matter more than IQ for character, health and lifelong achievement. New York: Bantam Books.
Hanney, L., & Kozlowska, K. (2002). Healing traumatized children: creating illustrated story books in family therapy. Family Process, 41, 37-65.
Jorfi, H., Jorfi, S., Bin Yaccob, H. F., & Mad Shah, I. (2010). Emotional intelligence: The relationship between self-regard and technology communication effectiveness. World Academy of Science and Engineering, 45, 24-39.
Lennick, D., & Kiel, F. (2005). Moral intelligence: the key to enhancing business performance and leadership success. Wharton School Publishing.
Lipman, M. (1980). Philosophy in the classroom Philadelphia: Temple University Press.
Manney, P. J. (2008). Empathy in the time of technology: How storytelling is the key to empathy. Journal of Evolution and Technology, 19(1), 51-61.
Mervis, M., M., & Bertrand, F. J. (2003). The emergence of learning-related social skills. Early Childhood Research Quarterly, 18, 206-224.
Miller, P. J., Wiley, A. R., Fung, H., & Liang, C. H. (1997). Personal storytelling as a medium of socialization in Chinese and American families. Child Development, 68 (3), 557-568.
Nauert, R. (2012). Studies suggest increase in children’s imaginative play. Psych Central.
Nourbury, C. F., & Bishop, D. V. (2003). Narrative skills of children with communication impairment. International Language Communication Disorders, 38 (3), 287-313.
Patterson, G. R., Reid, J. B., & Dishion, T. J. (1992). A social learning approach: Antisocial boys. Castalia Publishing Co.
Poulou, M. S. (2010). The role of trait emotional intelligence and social and emotional skills in students’ emotional and behavioral strengths and difficulties: A study of Greek adolescents’ perceptions. The International Journal of Emotional Education, 2(2), 30-47.
Radfar, A., Ahmadi Asgharzadeh, S. A., Quesada, F., & Filip, I. (2018). Challenges and perspectives of child labor.
Industrial Psychiatry Journal,
27(1), 17-20.
Rahill, S. A. (2002). A comparison or the effectiveness or story-based and skill-based social competence programs on the development of social problem solving and peer relationship skill of children with emotional disability. Carlson Albizu University, Maryland.
Salovey, P. & Mayer, J. D. (1990). Emotional intelligence. Imagination, Cognition, and Personality, 9, 185-211.
weetserS, E. (2010). Compositionality and blending: semantic composition in a cognitively realistic framework. in Janssen, Theo and Gisela Redeker, editors. Cognitive Linguistics: Foundations, Scope, and Methodology. Berlin and New York: Mouton de Gruyter,
129-162.
Yao, S. N., Cottraux, J., Martin, R., Mollard, E., Guerin, J., Hanauer, M. T., & Ladouceur, R. (1997). Inferiority, guilt and responsibility in OCD, social phobics and controls. Psychotherapies Cognitive Compartmental, 3 (2), 210-211.
)
