آقابابائی، ن.، طلائی پاشیری، ا.، و کوانتس، ک. (1396). بررسی روابط میان ویژگیهای شخصیتی، بنیانهای اخلاقی، و اخلاق کاری در دانشجویان ایرانی و کانادایی، روانشناسی فرهنگی، 1 ، 1ـ 22.
آقاجانی، م.، و مهداد، ع. (1398). تأثیر رهبری تحولآفرین بر رفتار شهروندی سازمانی و رفتارهای نوآورانه در کارکنان دانشگاه آزاد اصفهان: نقش میانجیگرانۀ اشتیاق شغلی. دانش و پژوهش در روانشناسی کاربردی، 20، 35ـ46.
تبریزی، ب.، و دلآسا، م. (1388). تحول سریع: برنامۀ 90 روزه برای تغییر چالاک و مؤثر. تهران: آسیا.
چیتساز، ع. (1393). تحول سازمانی نوین: فلسفههای تغییر سازمان و مدیریت. تهران:کنکاش.
حسینی، س. س.، و علیزاده جورکویه، ا. (1397). بررسی رابطۀ رهبری تحولگرا و فرایند توسعۀ محصول جدید با توجه به نقش میانجی یادگیری سازمانی و فرهنگ نوآوری. رویکردهای پژوهشی نوین در مدیریت و حسابداری، 7، 1ـ14.
رحیمی، ح.، و حلوایی، م. (1398). اثر سرمایۀ روانشناختی بر فرسودگی تحصیلی دانشجویان دانشگاه کاشان: نقش میانجی هوش فرهنگی. روانشناسی فرهنگی ،3 ، 33ـ 53.
رضایی، ع.، و شادالویی، ن. (1392). بررسی تحول فرهنگی در سازمانها و نهادهای فرهنگی کشور. مدیریت فرهنگی، 3 (21)، 1ـ23.
ساویز،س ا. (1396). مدیریت تحولگرا در دانشگاه: تحلیلها و راهکارهای رشد کیفی دانشگاه برای مدیران و اعضای هیئت علمی. ناشر: جهاد دانشگاهی.
سفیدگری، ع. (1394). بررسی تطبیقی اجرای خطمشی تحول فرهنگی در دانشگاه با فرامین و راهبردهای ابلاغی مقام معظم رهبری. پایاننامۀ کارشناسی ارشد. دانشگاه پیام نور استان تهران.
شاکری، م.، و صادقی نیارکی، ا. (1397). نقش فناوری فرهنگ در جامعه و دولت فرهنگمحور. مطالعات میان فرهنگی، 13 ، 135ـ165.
شاهعلی، ا. (1398). شاخصهای دانشگاه فرهنگساز از دیدگاه مقام معظم رهبری . فرهنگ در دانشگاه اسلامی، 9، 3ـ22.
عطارنیا، ا.، شعلهکار، ش.، و شوقی، ب. (1397). تأثیر رهبری تحولآفرین بر خرد سازمانی با نقش میانجی فرهنگ سازمانی در دانشگاه آزاد اسلامی (مطالعۀ موردی: شهر تهران). مدیریت فرهنگ سازمانی، 16، 695ـ 724.
محمدپور، س.، حبیبالله سالارزهی، ز.، وظیفه یعقوبی، ن.، و کمالیان، ا.ر. (۱۳۹۸). طراحی و تدوین الگوی جامع دانشگاه کارآفرین با رویکرد فراترکیب. مدیریت در دانشگاه اسلامی، ۸، ۳۶۹ـ۳۸۶.
ناظمی اردکانی، م. (1394). الگوی تحول همهجانبۀ دانشگاه. تهران: آثار فکر.
نیستانی، م.، و رامشگر، ر. (1392).نقش فعالیتهای فرهنگی دانشگاهها در توسعۀ جامعه. مطالعات اجتماعی، 76، 147ـ169.
Barrett, R. (2013). Liberating the corporate soul. Routledge.
Brones, F. A., de Carvalho, M. M., & de Senzi Zancul, E. (2017). Reviews, action and learning on change management for ecodesign transition. Journal of Cleaner Production, 142, 8-22.
Burnes, B. (2004). Managing Change: A Strategic Approach to Organisational Dynamics. 4th edition.
Casado-Lumbreras, C., Colomo-Palacios, R., Soto-Acosta, P., & Misra, S. (2011). Culture dimensions in software development industry: The effects of mentoring. Scientific Research and Essays. 6, 203-212.
Cummings, T. G., & Worley, C. G. (2008). Organization development and change. Ohio: South- Western Cengage Learning. Dackert, I., Jackson, P., Brenner, S., & Johansson, C. (2003). Eliciting and analyzing employees’ expectations of a merger. Human Relations, 56(6), 705-725.
Creswell, J. W. (2003). Research Design: Qualitative, Quantitative, and Mixed Methods Approaches (2nd ed.), Thousand Oaks, CA: Sage.
Gearing, R. E. (2004). Bracketing in research: A typology. Qualitative Health
Research, 14(10), 1429-1452.
Hayes, J. (2018). The theory and practice of change management. Palgrave.
Inanlou, Z., & Ahn, J. Y. (2017). The Effect of Organizational Culture On Employee Commitment: A Mediating Role of Human Resource Development in Korean Firms. Journal of Applied Business Research (JABR), 33(1), 87-94.
Lincoln, Y. S., & Guba, E. G. (2007). The sage handbook of qualitative research. Thousands Oaks, CA: Sage.
Lok, P., & Crawford, J. (1999). The relationship between commitment and organizational culture, subculture, leadership style and job satisfaction in organizational change and development.
Leadership & Organization Development Journal, 20 (7), 365-374.
Muthusamy, S. K. (2019). Power of positive words: communication, cognition, and organizational transformation. Journal of Organizational Change Management, 32(1), 103-122.
Parent, J. D., & Lovelace, K. J. (2018). Employee engagement, positive organizational culture and individual adaptability. On the Horizon.
Ramdhani, A., Ramdhani, M. A., & Ainissyifa, H. (2017). Conceptual framework of corporate culture influenced on employees' commitment to organization. International Business Management, 11(3), 826-830.
Rao. S. Perry. C (2003), Convergent interviewing to build a theory inunder-researched areas: principles and anexample investigation of Internet usage ininter-firm relationships, Qualitative Marke Research. An International Journal, 6, 236-247.
Rieley, J. B., Clarkson, I. (2001). The impact of change on performance. Journal of Change Management, 2, 2, 160-172.
Shosha, G. A. (2012). Employment of Colaizzi's strategy in descriptive phenomenology a reflection of a researcher. European Scientific Journal,8(27), 31-43.
Tufford, L., & Newman, P. (2012). Bracketing in Qualitative Research. Qualitative Social Work, 1(1), 80-86.
Wankhade, P., & Brinkman, J. (2014). The negative consequences of culture change management: Evidence from a UK NHS ambulance service. International Journal of Public Sector Management, 27(1), 2-25.
Yue, C. A., Men, L. R., & Ferguson, M. A. (2019). Bridging transformational leadership, transparent communication, and employee openness to change: The mediating role of trust. Public Relations Review, 45(3), 1-13.